انورگاسمی یا نرسیدن به ارگاسم و کمی میل جنسی در زنان
اغلب زنان میل جنسی را همزمان یا به دنبال احساس برانگیختگی تجربه میکنند پس ممکن است درخواست کننده اول نباشند،این موضوغ به خصوص در زنانی که در رابطه ی طولانی هستند صادق است،احساس ذهنی برانگیختگی ارتباط ضعیفی با خیس شدن ناحیه ی تناسلی داردبنابراین شکایت نبود لذت حتی با وجود اختقان و خیس شدن ناحیه ی تناسلی وجود دارد، بعضی از زنان قبل از شروع قاعدگی بعضی بعد از ان مشتاق رابطه ی جنسی هستند، کاهش بارز تعاملات جنسی به طور شایع در زوج های ناساگار دیده میشود،بسیاری از زنان با تحریک کلیتوریس به ارگاسم میرسند، معمولا زن ها با خودارضایی در مقایسه با شریک جنسی به ارگاسم مداوم بیشتری میرسند ، میزان بروز عدم تجربه ی ارگاسم در زنان ده درصد است،که در یک مطالعه تا 46 درصد زنان از انورگاسمی شکایت داشتند.میزان بروز ارگاسم با افزایش سن ،افزایش می یابد ، به علت تجربیات جنسی بیشتر و کاهش مهار های روانی.
عوامل ژنتیک در این امر دخیل است ، عوامل روانی شامل ترس از بارداری ، طرد شدن از سوی شریک جنسی ، تن انگاره ی نامناسب ، احساس گناه از تکانه های جنسی و از دست دادن کنترل ، انتظارات فرهنگی و باورهایی که لذت جنسی حق زن نجیب نمی باشد،اختلافات زناشویی طول کشیده میتواند باعث انورگاسمی شود.
انورگاسمی ممکن است به شکل دردهای مزمن پایین شکم ، خستگی و تحریک پذیری و ترشحات واژنی، خارش خود را نشان دهد.
درمان شامل : سکس تراپی ،تکنیک های رفتاری مانند تکنیک نظاره گری ، خودارضایی ،تمرینات کگل ، استفاده از ویبراتور، هیپنوتراپی ، ریلکسیشن و…