روان درمانی نوعی درمان مبتنی بر صحبت کردن است که در آن مراجع با یک درمانگر حرفه ای و معتمد به کاوش در احساسات، افکار و رفتارهای خود میپردازد. این فرآیند به مراجع کمک میکند تا با مشکلات روانی، عاطفی و رفتاری خود روبرو شود و راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان خود پیدا کند. روان درمانی از طریق ایجاد یک رابطه حمایتی و درمانی بین مراجع و درمانگر به مراجع کمک میکند تا درک عمیق تری از خود به دست آورد، الگوهای فکری و رفتاری ناسالم را تغییر دهد و مهارت های مقابله ای مناسبی را برای زندگی روزمره یاد بگیرد.

روان درمانی از راه های مختلفی بر بهبود روانی و عاطفی فرد تاثیر میگذارد که این روش ها بسته به سبک درمانی متفاوت هستند. با این حال چند عامل مشترک در همه انواع روان درمانی وجود دارد:

صحبت کردن و شنیده شدن: بسیاری از مراجعین با بیان افکار و احساسات خود در محیطی امن و بدون قضاوت احساس آرامش میکنند. درمانگر به عنوان فردی معتمد، شنونده ای فعال و متخصص است که به مراجع کمک میکند با موضوعات عمیق تر زندگی خود مواجه شود.

شناخت بیشتر خود: یکی از اهداف اصلی روان درمانی کمک به مراجع برای شناخت بهتر خود و محیط پیرامونش است. این شناخت به فرد کمک میکند تا در حل مشکلات زندگی روزمره و بهبود روابط خود موفق تر باشد.

تکنیکها و تمرینها: در سبکهایی مانند رفتار درمانی شناختی (CBT)، درمانگر به مراجع تکنیکها و تمرینهای عملی ارائه میدهد که به تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناسالم کمک میکنند.